Pliki graficzne zapisane mogą być w różnych rodzajach formatów. Podstawowym podziałem jest podział na formaty rastowe oraz wektorowe. Podstawowa różnica pomiędzy nimi polega na tym, że przy zapisie wektorowym, rozmiar rysunku może być zmieniany bez utraty jakości, dzieje się tak ponieważ rysunek zapisany jest w sposób geometryczny. Aby to lepiej zrozumieć przybliżmy najpierw trzy najpopularniejsze obecnie formaty plików rastowych. Są to zapewne znane wszystkim GIF, PNG oraz JPEG ( lub inaczej JPG).
Na początek format GIF. Pliki graficzne zapisane w ten sposób zajmować mogą najmniej miejsca, jednakże format ten spośród omawianych trzech ma największe ograniczenia. W ten sposób zapisać można rysunki przeźroczyste lub nie przeźroczyste. Wszelkiego rodzaju stany pośrednie są niedopuszczalne. Podobnie sprawa wygląda jeśli chodzi o kolory. W formacie GIF wykorzystać można jedynie kolor 8 bitowy. Format ten stopniowo zastępowany jest przez znacznie nowocześniejszy PNG.
W przypadku formatu PGN rysunki zapisywane mogą być w 24 bitowej głębi kolorów co daje znaczny postęp w porównaniu to omówionego powyżej formatu. Podobnie też jest, jeśli chodzi o przeźroczystość. W formacie PNG oprócz przeźroczystych oraz nieprzeźroczystych rysunków zapisywać można także obrazy pół przeźroczyste.
Ostatnim, najpopularniejszym ze wszystkich omawianych formatów jest oczywiście format JPEG. Najczęściej tego typu formaty wykorzystywane są do zapisu zdjęć.
Formaty używanych plików to kwestia, z którą powinien według mnie zapoznać się każdy szanujący się grafik komputerowy.
Świetnie jest ten artykuł. Mam nadzieję, że będzie ich więcej.
OdpowiedzUsuń